Συζυγία των ρημάτων

Στο λεξικό τα ρήματα είναι στον βασικό τους τύπο, δηλαδή στο απαρέμφατο. Στο απαρέμφατο λήγουν τα ρήματα σε -εν (machen) ή -n (wandern).

Αν διώξουμε την κατάληξη του απαρεμφάτου θα παραμείνει το θέμα του ρήματος - mach-, wander-. Το θέμα του ρήματος λαμβάνει σε κάθε πρόσωπο διαφορετική κατάληξη.

Τα περισσότερα ρήματα λαμβάνουν τις ακόλουθες καταλήξεις:

π.χ.

Τις μορφές ορισμένων ρημάτων πρέπει να τις μάθει κανείς απ'έξω.

Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε:

• -s- → reis-en (= ταξιδεύω)
• -ss- → küss-en (= φιλάω)
• -ß- → heiß-en (= ονομάζομαι)
• -z- → duz-en (= μιλώ στον ενικό)
• -tz- → sitz-en (= κάθομαι)

λαμβάνει στο 2ο πρόσωπο ενικού (du=εσύ) την κατάληξη –t.

Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε:

• -t- → arbeit-en (= δουλεύω)
• -d- → bad-en (= κάνω μπάνιο)
• -tm- → atm-en (= αναπνέω)
• -chn- → zeichn-en (= σχεδιάζω)
• -ffn- → öffn-en (= ανοίγω)

λαμβάνει στο 2ο πρόσωπο ενικού (du=εσύ) την κατάληξη –est.
λαμβάνει στο 3ο πρόσωπο ενικού (er=Αυτός, sie=αυτή, es=αυτό) την κατάληξη –et.
λαμβάνει στο 2ο πρόσωπο πληθυντικού (ihr=εσείς) την κατάληξη –et.

Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε:

• -eln-→ sammeln (= συλλέγω)

παραλείπεται στο πρώτο πρόσωπο ενικού ( ich (= εγώ) ) το -e του θέματος του ρήματος
λαμβάνει το θέμα του ρήματος στο πρώτο πρόσωπο πληθυντικού ( wir (= εμείς) ) και στο τρίτο πρόσωπο πληθυντικού ( sie (= αυτοί, Εσείς (πληθυντικός ευγενείας)) , Sie (= Αυτή) ) την κατάληξη -n.

Σε μερικά ρήματα στην κλίση του ρήματος αλλάζει το φωνήεν στο θέμα του ρήματος. Η αλλαγή του φωνήεντος εμφανίζεται μόνο στο 2ο πρόσωπο ενικού (du=εσύ) και στο 3ο πρόσωπο ενικού (er=Αυτός, sie=αυτή, es=αυτό).

a → ä στο schlafen (κοιμάμαι)

e → i στο geben (δίνω)

e → ie στο sehen (βλέπω)

Modalverben

Τα Modalverben τροποποιούν την έννοια του ρήματος στην πρόταση. Τα Modalverben καθορίζουν τη έννοια της μέσω του ρήματος εκφρασθείσας δραστηριότητας στην πρόταση. Το δεύτερο ρήμα μετά το Modalverb είναι πάντα στο απαρέμφατο στο τέλος της πρότασης.

• können (μπορώ) - ικανότητα / δυνατότητα:

  Ich kann gut schwimmen.	= Μπορώ καλά να κολυμπάω.
  Das Auto ist kaputt. Wir können nicht weiter fahren.	= Το αυτοκίνητο έχει χαλάσει. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε.
  Können Sie mir helfen?	= Μπορείτε να με βοηθήσετε;
  Die Medikamente kann man nur mit Rezept kaufen.	= Τα φάρμακα μπορεί κανείς να τα αγοράζει μόνο με συνταγή.

• dürfen (επιτρέπεται να) - άδεια / απαγόρευση:

  Hier dürfen Sie nicht rauchen!	= Εδώ δεν επιτρέπεται να καπνίζετε!
  Die Bank darf das Geld für das Mittagessen abbuchen.	= Η Τράπεζα μπορεί να χρεώσει τα χρήματα για το μεσημεριανό γεύμα.

• müssen (πρέπει να) - υποχρέωση / ανάγκη:

  Ich muss den Aufsatz bis morgen schreiben.	= Πρέπει να γράψω την έκθεση μέχρι αύριο.
  Ich muss zum Hauptplatz.	= Πρέπει να πάω στην κεντρική πλατεία.
  Hier musst du den Namen angeben.	= Εδώ πρέπει να ορίσεις τα ονόματα.

• wollen (θέλω) - ευχή / πρόθεση:

  Wir wollen am Wochenende an die Ostsee fahren.	= Θέλουμε το Σαββατοκύριακο να πάμε στη Βαλτική Θάλασσα.
  Ich will dich heiraten.	= Θέλω να σε παντρευτώ.
  Wollen wir etwas essen?	= Θέλουμε να φάμε κάτι;

• sollen (πρέπει) - υποχρέωση / επανάληψη μιας προτροπής:

  Du sollst deiner Oma helfen.	= Πρέπει να βοηθήσεις τη γιαγιά σου.
  Der Arzt sagt, ihr sollt mehr Obst essen.	= Ο γιατρός λέει, πρέπει να τρώτε περισσότερα φρούτα.
  Soll ich den Notarzt rufen?	= Πρέπει να πάρω τον γιατρό πρώτων βοηθειών;

• mögen (μου αρέσει) - αρέσκεια/ αγάπη. Το Modalverb „mögen“ είναι μόνο του στην πρόταση.

  Ich mag keine Schokolade.	= Δε μου αρέσει η σοκολάτα.
  Ich mag türkisches Essen.	= Μου αρέσει το τουρκικό φαγητό.

• möchten (θα ήθελα) -ευχή. Το Modalverb „möchten” είναι ο γραμματικός τύπος της υποτακτικής ΙΙ του ρήματος „mögen” και έχει δική του έννοια = ευχή.

  Ich möchte mit Frau Riedel sprechen.	= Θα ήθελα να μιλήσω με την κυρία Riedel.
  Wie möchten die Deutschen am liebsten wohnen?	= Πώς θα ήθελαν καλύτερα οι Γερμανοί να μένουν;
  Ich möchte eine Massage haben.	= Θα ήθελα να έχω ένα μασάζ.

• χρειάζομαι + zu + απαρέμφατο
  Το αρνητικό müssen αντικαθίσταται συχνά με τη σημασία της ανάγκης μέσω του nicht brauchen . Με αυτό εκφράζει κανείς, ότι κάποιος δεν πρέπει να κάνει κάτι. Σε αυτήν την περίπτωση το brauchen θα χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικό ρήμα (Modalverb) και έχει πάντα μαζί μία αρνητική λέξη και ένα απαρέμφατο.

  Wir müssen morgen nicht früh aufstehen, denn es ist Wochenende.	= Δεν πρέπει να σηκωθούμε αύριο νωρίς, γιατί είναι Σαββατοκύριακο.
  Wir brauchen morgen nicht früh aufzustehen, denn es ist Wochenende.	= Δε χρειάζεται να σηκωθούμε αύριο νωρίς, γιατί είναι Σαββατοκύριακο.

  Επίσης το „brauchen“ (=χρειάζομαι) μπορεί να χρησιμοποιηθεί θετικά με μία περιοριστική λέξη, όπως „erst (=μόλις), nur (einfach) (=μόνο), bloß (=μόνο), kaum (=καθόλου)“, για να εκφράσει ανάγκη.

  Du brauchst erst nächste Woche einzukaufen, noch haben wir viel zu essen und zu trinken.	= Την επόμενη βδομάδα θα χρειαστείς να ψωνίσεις, ακόμα έχουμε πολύ να φάμε και να πιούμε.
  Um erfolgreich zu werden, brauchst du nur etwas mehr zu arbeiten, dann schaffst du es bestimmt.	= Για να γίνεις επιτυχημένος, χρειάζεται μόνο να δουλέψεις λίγο παραπάνω, τότε θα τα καταφέρεις σίγουρα.

Τα Modalverben μπορούν να εμφανιστούν χωρίς δεύτερο ρήμα, όταν τα συμφραζόμενα είναι κατανοητά.

Στη συζυγία των Modalverben το 1ο και το 3ο πρόσωπο είναι ίδια.

Τα Modalverben μπορούν να συνδυαστούν με την απρόσωπη αντωνυμία „man” - πάντα στο 3ο πρόσωπο ενικού.

Σύνθετα ρήματα

Υπάρχει χωριζόμενα και μη χωριζόμενα σύνθετα ρήματα.

Τα σύνθετα ρήματα αποτελούνται από το πρόθεμα και το ρήμα.

χωριζόμενα ρήματα

Το πρόθεμα είναι τονισμένο. Στο λεξικό βρίσκουμε:

Το πρόθεμα τροποποιεί την έννοια του ρήματος. (Το „Einpacken“ σχετίζεται με το „packen“. Το „Einkaufen“ σχετίζεται με το „kaufen“. )

Στον ενεστώτα και στον παρατατικό το πρόθεμα πάει στο τέλος της πρότασης.

Στην μετοχή παρακειμένου μπαίνει το „-ge-“ μεταξύ του προθέματος και του ρήματος.

Προθέματα στα χωριζόμενα ρήματα:

ab- (= από)

abfahren (= αναχωρώ)

an- (= σε)

ankommen (= φτάνω) , anprobieren (= δοκιμάζω)

auf- (= σε)

aufstehen (= σηκώνομαι)

aus- (= από)

austragen (= διεξάγω/διανέμω/διευθετώ) , aussehen (= φαίνομαι/δείχνω)

bei- (= σε/κοντά σε)

beibringen (= μαθαίνω/λέω/προξενώ)

ein- (= ένα)

einkaufen (= ψωνίζω) , einpacken (= πακετάρω)

los- (= άντε/έλα)

losgehen (= φεύγω)

mit- (= με)

mitkommen (= έρχομαι μαζί) , mitnehmen (= παίρνω μαζί)

nach- (= προς)

nachmachen (= μιμούμαι)

vor- (= πριν από/από/μπροστά από)

vorstellen (= φαντάζομαι/παρουσιάζω)

zu- (= σε)

zumachen (= κλείνω) , (da)zunehmen (= παχαίνω/αυξάνομαι)

Μη χωριζόμενα ρήματα

Το πρόθεμα είναι τονισμένο.

Στον ενεστώτα και στον παρατατικό το πρόθεμα μένει μαζί με το ρήμα.

Η μετοχή παρακειμένου δεν έχει κανένα „ge-”.

Προθέματα στα μη χωριζόμενα ρήματα:

be-

bekommen (= λαμβάνω)

ge-

gefallen (= μου αρέσει)

emp-

empfehlen (= συστήνω/προτείνω)

ent-

entschuldigen (= ζητώ συγγνώμη)

er-

erzählen (= διηγούμαι)

miss-

missbrauchen (= κακομεταχειρίζομαι)

ver-

verstehen (= καταλαβαίνω)

zer-

zerstören (= καταστρέφω)

Προστακτική

Η Προστακτική χρησιμοποιείται για αιτήματα, εντολές, συμβουλές ή οδηγίες.

Η Προστακτική διαμορφώνεται για τις ακόλουθες μορφές:

Η Προστακτική για τη μορφή „du” (εσύ) διαμορφώνεται χωρίς την προσωπική αντωνυμία „du” και χωρίς κατάληξη „-st”.

Η Προστακτική για τη μορφή „ihr” (εσείς) διαμορφώνεται χωρίς την προσωπική αντωνυμία „ihr”.

Η Προστακτική για τη μορφή „Sie” (Εσείς) διαμορφώνεται με αλλαγή της σειράς των λέξεων.

Τα ρήματα με διαλυτικά (Umlaut) στο 2ο και 3ο πρόσωπο ενικού χάνουν αυτά τα διαλυτικά (Umlaut) στην Προστακτική.

Τα ρήματα με κατάληξη θέματος : „-t”, „-d”, „-ig”, „-er”, „-el” λαμβάνουν στη μορφή „du” (εσύ) την κατάληξη „-e”.

Ανώμαλες προστακτικές μορφές

Προστακτική - μορφή „wir“ (εμείς)

Η Προστακτική για τη μορφή „wir” (εμείς) διαμορφώνεται με αλλαγή της σειράς των λέξεων.

Παρατατικός

Ο παρατατικός είναι παρελθοντικός τύπος, ο οποίος χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στις εξιστορήσεις. Ο παρατατικός χρησιμοποιείται στα γραπτά κείμενα.

Το 1ο και το 3ο πρόσωπο στον παρατατικό είναι πάντα ίδιο.

Ομαλά ρήματα

Ομαλά ρήματα με κατάληξη θέματος:

Ανώμαλα ρήματα

Όταν κάποιος διηγείται για το παρελθόν και χρησιμοποιεί τα „haben”, „sein” και Modalverben, χρησιμοποιεί σχεδόν πάντα παρατατικό, ακόμα και αν ολόκληρο το κείμενο είναι στον παρακείμενο.

Στον παρατατικό το 1ο και το 3ο πρόσωπο είναι πάντα ίδια.

Παρακείμενος

Ο παρακείμενος είναι ο τύπος αορίστου χρόνου.

Ο παρακείμενος σχηματίζεται μέσω της συζευγμένης μορφής του βοηθητικού ρήματος („haben” oder „sein”) και η μετοχή παρακειμένου στο τέλος της πρότασης.

μετοχή παρακειμένου

Ομαλά ρήματα

Κατανομή στο θέμα του ρήματος: πρόθεμα „ge-” και κατάληξη „-t”.

Στα ρήματα που το θέμα του ρήματος λήγει σε „-t-“, „-d-“, „-tm-“, „-chn-“, „-ffn- / κατανομή στο θέμα του ρήματος: πρόθεμα „ge-” και κατάληξη „-et”.

Ανώμαλα ρήματα

Τη μετοχή παρακειμένου των ανώμαλων ρημάτων πρέπει να τη μάθει κανείς απ'έξω. Συνήθως λήγει σε „-en”.

χωριζόμενα ρήματα

Στα ομαλά και στα ανώμαλα χωριζόμενα ρήματα είναι το πρόθεμα „ge-“ μεταξύ του προθέματος του ρήματος και του θέματός του.

Μετοχή παρακειμένου χωρίς „ge-”

Στα ομαλά και ανώμαλα μη χωριζόμενα ρήματα (με: „be-”, „ge-”, „emp-”, „ent-”, „er-”, „miss-”, „ver-”, „zer-”) δεν υπάρχει το πρόθεμα „ge-”.

Τα ρήματα με κατάληξη „-ieren“ δεν έχουν „ge-“ και είναι πάντα ομαλά.

Παρακείμενος με „sein“

Το βοηθητικό ρήμα „sein“ χρησιμοποιείται, όταν το ρήμα:

• Η κίνηση του υποκειμένου από το Α στο Β: „kommen“, „gehen“, „laufen“, „springen“, „ziehen“ εκφράζεται:

  Wir sind nach Wien gekommen.	= Ήρθαμε στη Βιέννη.
  Er ist erst spät nach Hause gekommen.	= Ήρθε αργά στο σπίτι.
  Ich bin ins Kino gegangen.	= Πήγα στο σινεμά.
  Sie ist vor kurzem von der Türkei nach Deutschland gezogen.	= Μετακόμισε πρόσφατα από την Τουρκία στη Γερμανία.

• Στην αλλαγή της κατάστασης του υποκειμένου, όπως: „aufwachen“, „einschlafen“, „wachsen“, „sterben“:

  Ich bin sofort eingeschlafen.	= Αποκοιμήθηκα αμέσως.
  Du bist aber groß gewachsen!	= Μεγάλωσες!
  Hermann Hesse ist 1962 in der Schweiz gestorben.	= Ο Herman Hesse πέθανε το 1962 στην Ελβετία.

• στα ρήματα:

  sein

  είμαι

  Ich bin gestern im Kino gewesen.

  Ήμουν χθες στο σινεμά.

  werden

  γίνομαι

  Sie ist Mathematiklehrerin geworden.

  Έγινε δασκάλα μαθηματικών.

  bleiben

  μένω

  Die ganze Woche ist er wegen der Grippe zu Hause geblieben.

  Έμεινε στο σπίτι όλη τη βδομάδα εξαιτίας της γρίπης.

  passieren

  συμβαίνει

  Was ist passiert?

  Τι συνέβη;

  geschehen

  συμβαίνω/γίνομαι

  Was ist geschehen?

  Τι συνέβη;

  begegnen

  συναντώ

  Ich bin ihm im Park begegnet.

  Τον συνάντησα στο πάρκο.

Παρακείμενος με το „haben“

Το βοηθητικό ρήμα „haben“ χρησιμοποιείται σε όλα τα ρήματα με αιτιατική (ακόμα και στην κίνηση του υποκειμένου).

Το βοηθητικό ρήμα „haben“ χρησιμοποιείται σε όλα τα αυτοπαθή ρήματα (ακόμα και στην κίνηση του υποκειμένου).

Αυτοπαθή ρήματα

Μερικά ρήματα απαιτούν την αυτοπαθή αντωνυμία „sich”.

Η αυτοπαθής αντωνυμία μπορεί να σημαίνει ότι η δραστηριότητα στρέφεται προς το υποκείμενο.

Η αυτοπαθής αντωνυμία πρέπει να συζευχθεί.

Όταν η αυτοπαθής αντωνυμία απαιτεί ένα αντικείμενο στην αιτιατική, αλλάζει η αυτοπαθής αντωνυμία:

Εκτός από την αυτοπαθή χρήση μπορούν τα ρήματα να χρησιμοποιηθούν και για να δείξουν μία αλληλοπαθή (αμοιβαία) σχέση. Σε μία αλληλοπαθή σχέση συμπεριλαμβάνονται πάντα τουλάχιστον δύο άτομα. Επομένως, το ρήμα και η αλληλοπαθής αντωνυμία είναι πάντα στον πληθυντικό.

Τα αλληλοπαθή ρήματα εμφανίζονται μόνο με υποκείμενα στον πληθυντικό. Επομένως, χρησιμοποιείται ο πληθυντικός αριθμός των αυτοπαθών αντωνυμιών uns, euch και sich.

Παθητική

Η παθητική χρησιμοποιείται όταν η πιο σημαντική πληροφορία στην πρόταση είναι μια δραστηριότητα και όχι ο εκτελεστής.

Η παθητική σχηματίζεται με το συζευγμένο βοηθητικό ρήμα „werden“ και με τη μετοχή παθητικού παρακειμένου στο τέλος της πρότασης.

Τον εκτελεστή μπορούμε να τον εκφράσουμε με „von + Dativ“ (από + δοτική).

Παθητική φωνή με τα βοηθητικά ρήματα Modalverben

Γίνεται να χρησιμοποιηθεί η Παθητική με τα βοηθητικά ρήματα können, müssen, dürfen και sollen. Το βοηθητικό ρήμα μπορεί να είναι στον Ενεστώτα ή στον Παρατατικό.Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός από τα βοηθητικά ρήματα και το επίσης βοηθητικό ρήμα werden και η εκάστοτε μετοχή του παθητικού παρακειμένου του κυρίου ρήματος.

Παθητική Παρατατικού

Ο Παρατατικός Παθητικής Φωνής σχηματίζεται με τον Παρατατικό χρόνο από το werden και τη μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος.

Υποτακτική ΙΙ

Η Υποτακτική ΙΙ χρησιμοποιείται στα γερμανικά για να εκφράσει παράκληση, επιθυμία, μη πραγματικό/δυνατότητες και υποθέσεις. Η Υποτακτική ΙΙ σχηματίζεται με το βοηθητικό ρήμα „würden“ και το απαρέμφατο στο τέλος του πρότασης.

Το „würden“ κλίνεται

Τα ρήματα „sein”, „haben” και τα Modalverben σχηματίζουν την Υποτακτική με τους τύπους του Παρατατικού και με διαλυτικά (Umlaut).

Με την υποτακτική μπορεί κανείς να εκφράσει μία ευχή. Συχνά χρησιμοποιούνται μαζί και οι λέξεις „doch“, „bloß“ και „nur“.

Με την υποτακτική μπορεί κανείς να εκφράσει μία συμβουλή. Σε αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιείται το Modalverb „sollen“.

Με την Υποτακτική μπορεί κάποιος να εκφράσει κάτι μη ρεαλιστικό/μία πιθανότητα.

Με την Υποτακτική μπορεί κανείς να εκφράσει μια υπόθεση.

Μια θερμή παράκληση μπορεί να εκφραστεί σε μια ερωτηματική πρόταση με την Υποτακτική ΙΙ:

Μέλλοντας

Στα γερμανικά αρκεί τις περισσότερες φορές να εκφραστεί η χρήση του Ενεστώτα με μία χρονική λέξη, μία σχετική με το μέλλον χρήση ή με σκοπό.

Ο Μέλλοντας είναι ένας χρόνος, ο οποίος ορίζει απευθείας ένα γεγονός στο μέλλον. Σχηματίζεται με το βοηθητικό ρήμα „werden“ και με το απαρέμφατο του αντίστοιχου ρήματος, το οποίο πρέπει να βρίσκεται στο τέλος της πρότασης.

Σύνταξη των ρημάτων

Τα περισσότερα ρήματα απαιτούν μία σταθερή σύνδεση με μία πρόθεση. Τα ρήματα με τις προθέσεις τους και κατόπιν με την ακόλουθη πτώση πρέπει δυστυχώς να τα μάθει κανείς απ'έξω.

Η λίστα των συνηθέστερων ρημάτων με τις προθέσεις τους:

Σημαντικές δομές:

Όταν κάποιος σχηματίζει ερώτηση για ένα πρόσωπο, η πτωτική ερώτηση πάει ( στην αιτιατική „wen“ ή στη δοτική „wem“) μετά την προ του ρήματος απαιτούμενη πρόθεση.

Όταν κάποιος σχηματίζει ερώτηση για ένα πράγμα, η προ του ρήματος απαιτούμενη πρόθεση μπαίνει μετά τη λέξη „wo-“. Χρειάζεται ένα „–r-“ μεταξύ του „wo-“ και της πρόθεσης, όταν η πρόθεση ξεκινάει με φωνήεν.

Όταν κάποιος σχηματίζει τον εμπρόθετο επιρρηματικό προσδιορισμό, η προ του ρήματος απαιτούμενη πρόθεση μπαίνει μετά τη λέξη da-“. Χρειάζεται ένα „–r-“ μεταξύ του „da-“ και της πρόθεσης, όταν η πρόθεση ξεκινάει με φωνήεν.

Ρήματα με πρόθεση

Στα γερμανικά πολλά ρήματα σχηματίζονται με μία συγκεκριμένη πρόθεση. Εξαρτάται από την πρόθεση, σε ποια πτώση θα είναι το ουσιαστικό.

Όταν κάποιος σχηματίζει την ερώτηση για ένα πράγμα, η πριν από το ρήμα απαιτούμενη πρόθεση στέκεται μετά από τη λέξη „wo-“. Χρειάζεται κανείς ένα „–r-“ μεταξύ του „wo-“ και της πρόθεσης, όταν η πρόθεση ξεκινάει με φωνήεν.Το ζήτημα αυτής της υπόθεσης είναι σε αυτήν την περίπτωση:

Όταν κάποιος σχηματίζει ερώτηση σε ένα πρόσωπο, τότε η πτώση της ερώτησης είναι (στην Αιτιατική {1} / στη Δοτική {2}) μετά την πρόθεση του ρήματος.

Ρήματα με προθέσεις, που ακολουθεί πάντα Αιτιατική:

Οι προθέσεις auf, für, gegen,um, über χρειάζονται Αιτιατική, όταν χρησιμοποιούνται με ένα ρήμα που απαιτεί πρόθεση.

Ρήματα με προθέσεις, που ακολουθεί πάντα Δοτική:

Οι προθέσεις bei, mit, nach, aus, unter, von, zu, vor χρειάζονται Δοτική, όταν χρησιμοποιούνται με ένα ρήμα που απαιτεί πρόθεση.

Προθέσεις, μετα τις οποίες μπορεί να ακολουθήσει η Δοτική ή η Αιτιατική.

Οι προθέσεις an και in μπορούν ανάλογα με την περίπτωση να έχουν είτε την αιτιατική πτώση είτε τη δοτική πτώση, όταν χρησιμοποιούνται με ρήμα που απαιτεί πρόθεση.

Το βοηθητικό ρήμα "sollen"

Το βοηθητικό ρήμα sollen θα χρειαστεί επίσης, για να εκφράσει ανάγκη, η οποία δεν είναι υποκειμενική. Συχνά πρόκειται σε αυτήν την περίπτωση για μία προτροπή, μία ευχή ή μία εντολή ενός τρίτου προσώπου.

Κλίση του sollen στην Υποτακτική στον Ενεστώτα

Στον τύπο ΙΙ της Υποτακτικής του sollen (=πρέπει) εκφράζεται μία πρόταση, μία σύσταση ή συμβουλή.