Alfabet

Alfabet niemiecki składa się z 26 podstawowych liter, trzech umlautów Ä, Ö, Ü i Eszett / scharfes S (ß). Litery dzielimy na samogłoski (A, E, I, O, U) i spółgłoski (B, C, D, F ...). W języku niemieckim wszystkie rzeczowniki, nazwy i nazwy krajów są pisane wielkimi literami, podobnie jak wszystkie słowa na początku zdania i po kropce. Czasowniki, zaimki i przymiotniki są zwykle pisane małymi literami.

Litery

• Aa Affe małpa
• Bb Ball piłka
• Cc Computer komputer
• Dd Dach dach
• Ee Elefant słoń
• Ff Fahrrad rower
• Gg Gehirn mózg
• Hh Hafen port
• Ii Igel jeż
• Jj Jacke kurtka
• Kk Kleid sukienka
• Ll Leiter drabina
• Mm Maus mysz
• Nn Nase nos
• Oo Orgel organy
• Pp Papier papier
• Qq Quark twaróg
• Rr Radio radio
• Ss Sauna sauna
• Tt Tiger tygrys
• Uu Uhr zegar
• Vv Vater ojciec
• Ww Wasser woda
• Xx Xylofon ksylofon
• Yy Yacht jacht
• Zz Zahn ząb

przegłosy i ß

• Ää Äpfel jabłka
• Öö Öl olej
• Üü Überfall napad
• ẞß Straße ulica

Zapamiętaj! Jeśli nie masz umlautów ä, ö, ü i eszett / scharfes S (ß) na klawiaturze, zawsze możesz użyć ae, oe, ue i ss.

literowanie

Literowanie przypisuje słowo do każdej litery. Ma to na celu ułatwienie komunikacji, np. przez telefon, ponieważ niektóre litery często brzmią podobnie i nie zawsze wszystko można rozumieć. Nazwisko "Maier" literujemy:

Alfabet literowania oficjalnie określa, które słowo odpowiada której literze. Istnieją różnice w Niemczech, Austrii i Szwajcarii:

W odróżnieniu od oficjalnego literowania w Niemczech, imię Siegfried jest często używane dla litery S a nazwa Zeppelin dla litery Z. W Austrii Christine jest często używana dla Ch, Johanna dla J, Norbert dla N i Zeppelin dla Z.

dyftongi

W języku niemieckim często stosuje się podwójne głoski. Są to dwie następujące po sobie samogłoski, takie jak "ei", "ie", "ai", "eu", "äu" i "au". Są one traktowane jako jedna głoska

Dyftongi äu i eu brzmią tak samo. Aby dowiedzieć się, jak je poprawnie napisać, zastanów się, od czego pochodzi dane sowo. Liczba mnoga słowa “Haus” to “Häuser”, a nie "Heuser", nawet jeśli brzmi tak samo. Dalsze przykłady:

Również dyftongi ei i ai brzmią tak samo i są wymawiane tak samo ("aj"). Nie ma reguły dla pisowni, a kilku słów z ai (mówionych jak -ei) trzeba się nauczyć:

Zapamiętaj: W przypadku dyftongów ai i eu jest wielu "fałszywych przyjaciół", głosek które brzmią tak samo, ale zapisuje się je inaczej:

Litera "h" i dźwięki "ch" i "sch"

Oprócz dwugłosek istnieją kombinacje liter „sch” i „ch”, a także nieme „h”, które jest pisane, ale niewymawiane.

h można wymawiać na dwa sposoby:

• Na początku zdania jako twarde [h]:

  Hund (= pies) , Haare (= włosy) , Haus (= dom)

• Jako nieme h, najczęściej przed samogłoskami l, m, n, r jak również przed/po samogłoskach. Samogłoska przed niemym h jest wypowiadana długo:

  fehlen (= brakować) , nehmen (= brać) , Zahn (= ząb) , Lehrer (= nauczyciel) , sehen (= widzieć ) , gehen (= isć) , Rehe (= jelenie)

Zapamiętaj: Słowa, które zaczynają się od q, sch, sp, lub t, nigdy nie mają niemiego h:

Poprawna wymowa dźwięków -ch i -sch jest ważna, jak widać na przykładach Kirche (= kościół) i Kirsche (= czereśnia) . Te dwa słowa wyglądają podobnie, ale mają różne znaczenie i można je łatwo pomylić, jeśli -ch- lub -sch- nie jest wymawiane poprawnie.

ch wymawia się na dwa sposoby:

• Po napiętych samogłoskach (a, o, u, au) jako gardłowe [x]:

  Ach (= Ach) , Buch (= książka ) , Loch (= dziura) , Fach (= dział) , Dach (= dach) , doch (= jednak)

• Po wszystkich pozostałych samogłoskach, po l, n, r i w końcówce -chen jako miękkie ch [ç]:

  ich (= ja) , Milch (= mleko) , Kirche (= kościół) , manchmal (= czasem) , Mädchen (= dziewczyna)

• Przed a, o, u, l, r, s jako [k]:

  Chaos (= chaos) , Chor (= chór) , sechs (= sześć) , wachsen (= rosnąć) , Fuchs (= lis)

sch wymawia się:

• Kombinacja "sch" jest zawsze wymawiana jak dźwięk [⁠ʃ⁠]:

  Fisch (= ryba) , Kirsche (= czereśnia) , Mensch (= człowiek) , falsch (= źle)

• Kombinacje liter "St" i "Sp" również wymawia się jako [⁠ʃ⁠]:

  Strafe (= kara) , Stimme (= głos) , steil (= stromo) , spät (= późno) , Spaß (= zabawa) , Sport (= sport)

Zapamiętaj: W słowie bisschen (= troszkę) nie mówi "sch", ale "ch".

Podwajanie samogłosek i spółgłosek

Dla niektórych słów ta sama samogłoska jest zapisywana podwójnie i przed to wymawiana długo:

W przeciwieństwie do podwojenia samogłosek, podwojenie spółgłoski sprawia, że stojąca przed nimi samogłoska wymawiana jest krótko:

Litery "s, ß" i "ss"

Litera s może być wymawiana na różne sposoby. Oprócz normalnego s występuje również podwójna spółgłoska ss, jak również litera ß.

Wymawiane miękko, dźwięczne "s" jest zwykle zawsze pisane jako -s:

• Za pojedynczymi krótkimi samogłoskami zawsze piszemy -ss-:

  Fass (= beczka) , Pass (= paszport) , Tasse (= filiżanka ) , fressen (= żreć) , Kuss (= pocałunek) , Fluss (= rzeka)

• Ponadto ss zapisujemy zawsze w przedrostku miss- :

  Missverständnis (= nieporozumienie) , missachten (= lekceważyć)

• -ß- piszemy długiej samogłosce / długim umlaucie lub podwójnej samogłosce:

  Maß (= miara) , Soße (= sos) , außen (= na zewnątrz) , Straße (= ulica) , süß (= słodki) , fließen (= płynąć) , heiß (= gorący)

Zapamiętaj: W Szwajcarii nie używa się ß, zawsze pisze się ss.