Το αλφάβητο

Η γερμανική αλφάβητος έχει 26 βασικά γράμματα, τρία γράμματα με Umlaut (διαλυτικά τα οποία αλλοιώνουν τα φωνήεντα), καθώς και το παχύ S (ß). Τα βασικά γράμματα ταξινομούνται σε φωνήεντα (A, E, I, O, U) και σε σύμφωνα (B, C, D, F...). Στα γερμανικά γράφονται όλα τα ουσιαστικά, τα ονόματα και τα ονόματα χωρών με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα, ακριβώς το ίδιο όπως όλες οι λέξεις στην αρχή της πρότασης και μετά από μία τελεία. Τα ρήματα, οι αντωνυμίες και τα επίθετα γράφονται κατά κανόνα με μικρά.

Τα γράμματα

• Aa Affe μαϊμού
• Bb Ball μπάλα
• Cc Computer υπολογιστής
• Dd Dach στέγη
• Ee Elefant ελέφαντας
• Ff Fahrrad ποδήλατο
• Gg Gehirn εγκέφαλος
• Hh Hafen λιμάνι
• Ii Igel σκατζόχοιρος
• Jj Jacke ζακέτα
• Kk Kleid φόρεμα
• Ll Leiter σκάλα
• Mm Maus ποντίκι
• Nn Nase μύτη
• Oo Orgel όργανο
• Pp Papier χαρτί
• Qq Quark τυρόπηγμα
• Rr Radio ράδιο
• Ss Sauna σάουνα
• Tt Tiger τίγρης
• Uu Uhr ρολόι
• Vv Vater πατέρας
• Ww Wasser νερό
• Xx Xylofon ξυλόφωνο
• Yy Yacht γιωτ
• Zz Zahn δόντι

τα γράμματα με Umlaut και το ß

• Ää Äpfel μήλα
• Öö Öl λάδι
• Üü Überfall επίθεση
• ẞß Straße δρόμος

Σημείωση: Αν στο πληκτρολόγιό σου δεν έχεις τα γράμματα με το Umlaut ä, ö, ü και το παχύ S (ß), μπορείς κατά κανόνα να χρησιμοποιήσεις τα ae, oe, ue, και ss αντίστοιχα.

Φωνητικό αλφάβητο

Το φωνητικό αλφάβητο αντιστοιχίζει σε κάθε γράμμα μία λέξη. Έτσι, διευκολύνεται η επικοινωνία, π.χ. στο τηλέφωνο, καθώς ορισμένα γράμματα ακούγονται συχνά παρόμοια και δεν μπορεί κάποιος να τα καταλαβαίνει όλα πάντα σωστά. Το επίθετο "Maier" προφέρεται με το φωνητικό αλφάβητο ως εξής:

Το φωνητικό αλφάβητο ορίζει επίσημα ποιες λέξεις ανήκουν σε ποια γράμματα. Υπάρχουν διαφορές στη Γερμανία, Αυστρία και Ελβετία:

Σε αντίθεση με το επίσημο φωνητικό αλφάβητο, χρησιμοποιούνται στη Γερμανία για το γράμμα S συχνά και το όνομα Siegfried και για το γράμμα Z ο όρος Zeppelin. Στην Αυστρία χρησιμοποιούνται επίσης συχνά Christine για Ch, Johann για J, Norbert για N και Zeppelin για Z

Δίφθογγοι

Στα γερμανικά χρησιμοποιούνται συχνά δίφθογγοι. Οι δίφθογγοι είναι δύο συνεχόμενα φωνήεντα, όπως για παράδειγμα "ei”, “ie”, “ai”, “eu”, “äu” και “au”. Συμπεριφέρονται σαν ένας φθόγγος.

Οι δίφθογγοι äu και eu ακούγονται στην προφορά το ίδιο. Για να διαπιστώσει κανείς, πώς γράφεται σωστά, πρέπει να κοιτάξει το ρηματικό θέμα. Ο πληθυντικός της λέξης “Haus” είναι “Häuser” και ποτέ δεν είναι “Heuser”, ακόμα και αν ακούγεται το ίδιο. Κι άλλα παραδείγματα:

Επίσης και οι δίφθογγοι ei και ai ακούγονται το ίδιο και προφέρονται το ίδιο (“aj”). Εδώ δεν υπάρχει κάποιος κανόνας για τη σωστή γραφή και τις λίγες λέξεις με ai (που προφέρονται όπως -ei) πρέπει κανείς να τις μάθει:

Σημείωση: Στους δίφθογγους ai και eu υπάρχουν πολλές παρόμοιες λέξεις, οι οποίες ακούγονται το ίδιο, αλλά γράφονται διαφορετικά:

Το γράμμα "h" και ο δίφθογγος "ch" και "sch"

Δίπλα στους δίφθογγους υπάρχουν οι συνδυασμοί γραμμάτων “sch” και “ch”, καθώς και το άηχο “h”, το οποίο γράφεται αλλά δεν προφέρεται.

Το h μπορεί να προφερθεί σε δύο περιπτώσεις:

• Στην αρχή της πρότασης σαν έντονο [h]:

  Hund (= σκύλος) , Haare (= μαλλιά) , Haus (= σπίτι)

• Σαν σιωπηλό h, συνήθως πριν από τα σύμφωνα l, m, n, r καθώς και πριν/μετά από φωνήεντα. Τότε το φωνήεν πριν από το h προφέρεται σαν μακρύ:

  fehlen (= λείπω) , nehmen (= παίρνω) , Zahn (= δόντι) , Lehrer (= δάσκαλος) , sehen (= βλέπω) , gehen (= πηγαίνω) , Rehe (= ζαρκάδι)

Σημείωση: Γράμματα, τα οποία ξεκινάνε με q, sch, sp ή t, δεν έχουν ποτέ άηχο h:

Η σωστή προφορά του φθόγγου -ch και -sch είναι σημαντική, όπως δείχνει στο παράδειγμα Kirche (= εκκλησία) και Kirsche (= κεράσι) . Και οι δύο λέξεις μοιάζουν παρόμοιες, έχουν, όμως, διαφορετική σημασία και μπορούν εύκολα να συγχυστούν, αν το -ch ή το -sch δεν προφερθεί σωστά.

το ch προφέρεται με δύο διαφορετικούς τρόπους:

• Μετά τα φωνήεντα (a, o, u, au) σαν να γαργαλάει τον λάρυγγα [x]:

  Ach (= Αχ) , Buch (= βιβλίο) , Loch (= τρύπα) , Fach (= μάθημα) , Dach (= στέγη) , doch (= κι όμως)

• Μετά από όλα τα άλλα φωνήεντα, μετά από τα l, n, r και στην κατάληξη -chen σαν μαλακό ch [ç]:

  ich (= εγώ) , Milch (= γάλα) , Kirche (= εκκλησία) , manchmal (= μερικές φορές) , Mädchen (= κορίτσι)

• Πριν από τα a, o, u, l, r, s σαν [k]:

  Chaos (= χάος) , Chor (= χορωδία) , sechs (= έξι) , wachsen (= μεγαλώνω) , Fuchs (= αλεπού)

Το sch προφέρεται:

• Ο συνδυασμός "sch" προφέρεται πάντα σαν έναν φθόγγο [⁠ʃ⁠]​:

  Fisch (= ψάρι) , Kirsche (= κεράσι) , Mensch (= άνθρωπος) , falsch (= λάθος)

• Ο συνδυασμός γραμμάτων “St” και “Sp” προφέρονται επίσης σαν [⁠ʃ⁠]:

  Strafe (= τιμωρία) , Stimme (= φωνή) , steil (= απότομος) , spät (= αργά) , Spaß (= κέφι) , Sport (= σπορ)

Σημείωση: Στη λέξη bisschen (= λίγο) δεν προφέρεται το "sch", αλλά ένα “ch”.

Διπλασιασμός των φωνηέντων και των συμφώνων.

Σε μερικές λέξεις γράφεται διπλά το ίδιο φωνήεν και προφέρεται, συνεπώς, σαν μακρύ:

Σε αντίθεση με το διπλό φωνήεν, τα διπλά σύμφωνα οδηγούν στο να προφέρετα το προηγούμενο φωνήεν βραχεία:

Τα γράμματα “s, ß” και “ss”

Το γράμμα s μπορεί να προφερθεί με διαφορετικούς τρόπους. Δίπλα στο κανονικό s, εμφανίζεται το s σαν διπλό σύμφωνο ss, ωστόσο υπάρχει το γράμμα ß.

Ένα μαλακό, ηχηρό s γράφεται κατά κανόνα πάντα με -s-:

• Μετά από μεμονωμένα φωνήεντα βρίσκεται κυρίως ένα -ss-:

  Fass (= βαρέλι) , Pass (= διαβατήριο) , Tasse (= φλυτζάνι) , fressen (= τρώω (ζώο)) , Kuss (= φιλί) , Fluss (= ροή)

• Κατά τ'άλλα το ss χρησιμοποιείται με το στοιχείο miss-:

  Missverständnis (= παρεξήγηση) , missachten (= περιφρονώ)

• Ένα -ß- το γράφει κανείς μετά από ένα μακρύ φωνήεν/ένα μακρύ φωνήεν με Umlaut ή μετά από δίφθογγο:

  Maß (= μέτρο) , Soße (= σάλτσα) , außen (= έξω) , Straße (= δρόμος) , süß (= γλυκό) , fließen (= ρέω) , heiß (= ζεστό)

Σημείωση: Στην Ελβετία δε χρησιμοποιείται το ß, αλλά στη θέση του υπάρχει πάντα ένα ss.